Saturday, August 7, 2010

EPISOD 7

*aku suka gila gambar ni (anggap macam gambar Kamarol dengan Azim la..)



Hamboih....dia rasa malaihhh la nak sambung....awat tak tau. Tapi tak pa..aku tetap sambung...insyaAllah aku cuba siapkan cerita ni. Jalan cerita sampai habih dah ada....cuma saja nak bagi kawan-kawan tambah idea...ka hangpa nak tunggu tiga tahun macam dulu jugak??
Ni aku dok taip sambil dengar Kenny G ni....waa..dengan lampu samar-samar, rasa macam menulis dalam pub ja. Aku cuba menaip sambil dengar Norah Jones, tapi aku rasa nanti mesti cerita aku ni jadi meleret-leret...(ni pon dok rasa macam meleret-leret dah ni...) Owh...aku jugak ditemani milo ais mapley Kassim Mustafa yang aku rasa kalau hari-hari aku minum, cukup sebulan buleh pi operate buang kaki....kena kencing maneh. Macha, gula mahai la sekarang!!

Owh..aku lupa pulak. Ada seorang pembaca bertanya tentang apa yang terjadi pada Hanim sebab dalam episod terakhir, yakni 3 tahun lepas; Hanim dirogol oleh Borhan....terima kasih Cik Atyrah di atas soalan anda yang menarik itu. Aku akan jawab dalam episod kali ini. Ada jugak yang tanya kenapa tukar nama kepada ‘Ira’??? Aku tak ingat la dulu tu aku bagi nama apa kat kawan si Kamarol tu....halalkan ja la...ok?


........SAMBUNGAN:

Kamarol mundar mandir dalam bilik. Hatinya tidak senang langsung. Terkadang lalu perkara-perkara yang baik di kepalanya, kadang-kadang sebaliknya. Entah berapa batang rokok dah dia hisap, tak cukup dengan rokok, kotak rokok pun dicucuhnya. Dia terfikir Azim atau Ira...yang mana patut dia tanyakan pendapat. Kalau dia tanya Ira, nescaya formula-formula fizik dan kimia akan tersembul keluar dari telefon. Azim....Kamarol membuat keputusan untuk tanyakan pendapat Azim.

......lagu ‘Cik Ainun Janda Muda’ berkumandang di telefon selaku caller ringtone Azim....

Azim : hah..ada apa call aku pagi-pagi ni??
Kamarol : pagi kepala hangguk hang, petang dah ni. Patut pon hang kena buang masa study dulu..
Azim : ni sapa ni? Kamarol ka?? Ka bapak aku??
Kamarol : aku la...Kamarol...
Azim : hah, jangan dok ambil alih tugas bapak aku selaku penceramah tersohor. Ada apa call aku ni?
Kamarol : weh, Hanim ajak aku ke rumah dia malam ni..
Azim : tudia....apa lagi ditunggu..kondom ada?
Kamarol : woih!! Aku bukan nak pi sebab tu dan aku tau dia ajak aku pun bukan sebab tu..
Azim : habis tu? Dia buat kenduri doa selamat?? Ada makan-makan tak? Kalau ada aku nak bersiap ni..
Kamarol : bukan la....ni la sebab aku call hang ni. Aku nak tanya pendapat hang.
Azim : hang mencari orang yang tepat...hah, apa yang hang nak tanya??
Kamarol : aku jumpa Hanim kat kolej tadi..dia nampak sugul dan tak bermaya...macam skrip Yusop Haslam dak aku cakap??
Azim : hang nak tanya pendapat aku atau hang nak kena maki dengan aku? Aku dah lama tak maki orang dalam bahasa Melayu ni...
Kamarol : ok ok...back to the future. Macam ni...aku nak tanya hang, pada pendapat hang; patut tak aku pi rumah dia malam ni? Agak-agak hang, apa sebab dia ajak aku pi rumah dia???
Azim : macam ni la...kita pun tak tau apa yang dia nak cakap atau buat. Mungkin dia nak kenalkan hang dengan family dia...kalau dia ajak hang pi rumah dia sebab nak mintak tolong hang buat assignment, aku rasa itu sesuatu yang mustahil..hang dengan dia, hang bodoh lagi...
Kamarol : hoih! Hoih! Apa ni?? Kurang-kurang aku tak kena buang kolej...hahaha.
Azim : agak biadap terpaan hang tu. Ala...hang pi ja la..kalau hang tak pi, benda tu tetap ganggu fikiran hang..betul tak?
Kamarol : erm..betul la tu. Nanti kalau apa-apa jadi aku cerita kat hang...ok?
Azim : tak dak masalah la bro..

Kamarol ke rumah Hanim dengan berdebar-debar. Apa yang bakal dia terima? Mungkin satu kejutan. Nak tekan loceng pun Kamarol tergagap-gagap....darah gemuruh.

Kamarol : Assalamualaikum...
Dato’ Jufri : Walaikumsalam.... Kamarol??
Kamarol : ya...saya pakcik...err...Dato’...
Dato’ Jufri : masuk Kamarol...Hanim ada kat atas...

Ketika Kamarol melangkah masuk ke dalam rumah Dato’ Jufri, hampir semua ahli keluarga Hanim ada di ruang tamu. Hati Kamarol makin tak senang. Ada sesuatu yang kurang baik terlintas di kepala Kamarol...tapi apa??? Hanim kelihatan turun dari tingkat atas dengan muka yang sugul.

Dato’ Jufri : ini ka orangnya Hanim?
Hanim : (hanya mengangguk)
Kamarol : (terpinga-pinga)
Dato’ Jufri : macam ni Kamarol, saya bangga sebab kamu sanggup datang bersemuka dengan kami semua. Tapi apa yang kamu dah buat pada Hanim bukan perkara yang boleh dianggap ringan. Saya yak mau besar-besarkan hal ini. Saya perlu jaga nama baik keluarga ni..saya tau kamu jugak kalau boleh nak menjaga nama baik keluarga kamu...bukan?
Kamarol : (masih diam dantertanya-tanya...)
Dato’ Jufri : sekarang saya nak kamu bertanggungjawab dengan apa yang kamu dah buat. Benda ni tak boleh dibiarkan lama-lama...nanti semua orang tetap akan tau.....
Pakcik Ruslan : kalau tak sebab fikirkan nama baik keluarga ni dah lama aku bunuh hang! Hang pun sama jugak Hanim!!
Dato’ Jufri : dah la tu abang Lan...budak ni dah datang. Kita selesaikan dengan cara elok.

*Pakcik Ruslan adalah pemandu kepada Dato’ Jufri..

Pakcik Ruslan : aku malu dengan hang Jufri...dari kecil sampai ke besar, tak habis-habis si Hanim ni bagi hang masalah...
Dato’ Jufri : ish...apa abang cakap macam ni?? Hanim ni dah macam anak saya...dari kecil kita sama-sama besarkan dia. Dah la...kita bincang elok-elok tentang perkara ni..ok?

Kamarol yang sedari tadi masih tak faham dengan situasi masih bingung..tapi sedikit sudah jelas. Apa yang Uncle Romli ceritakan dulu memang benar. Hanim bukanlah anak kandung Dato’ Jufri.

Hanim : papa...ayah...boleh Hanim nak cakap dengan Kamarol kejap??? (suara Hanim agak sebak)
Pakcik Ruslan : hang nak cakap apa lagi??? (dengan suara menengking)
Dato’ Jufri : abang Lan....biar la budak-budak tu berbincang dulu...malam ni kita selesaikan semuanya.

Hanim mengajak Kamarol ke halaman rumah. Di tepi kolam mereka berbicara...bukan seperti orang bercinta...

Kamarol : sebanarnya ada apa ni Hanim??? Kenapa orang tua awak macam marah-marahkan saya??
Hanim : (terdiam)
Kamarol : awak ada masalah ka Hanim? Ceritakan pada saya..macam yang saya cakap, insyaAllah saya akan bantu..
Hanim : macam ni Kamarol..aku tak tau apa yang aku buat ni betul atau tak...
Kamarol : tak pa...cerita ja...saya sedia mendengar..
Hanim : aku.......aku dah mengandung....

Tersentap seketika hati Kamarol. Luluh hatinya. Ketika itu yang terlintas di kepalanya.....cuba teka?? Ya...lagu Cinta Kain Putih...tak habih-habih dengan Cinta Kain Putih dia..

Hanim : aku mengandungkan anak Borhan. Tapi dia tak mau mengaku yang ini anak dia. Aku dah puas merayu...tapi dia tetap tak nak mengaku. Dia kata kalau ini anak dia sekalipun, dia tak nak bertanggungjawab. Tapi sumpah Kamarol...aku tau ini anak Borhan!
Kamarol : habis tu sekarang ni...apa yang hang nak aku buat?? (kata Kamarol masih dalam mood selenga)
Hanim : hang cakap hang nak tolong aku kan? Jadi aku bagitau family aku yang ini anak hang..
Kamarol : maksud hang...hang nak aku jadi pak sanggup?? Macam tu??
Hanim : tolong la Kamarol...masa aku dapat tau aku mengandung, aku ke hospital dengan ayah dan papa...depa tau aku mengandung sebab doktor tu bagaitau depan-depan depa..
Kamarol : kenapa tak gugurkan ja???
Hanim : itu yang aku nak buat! Hang ingat aku nak ka bela anak yang bapanya sendiri tak mau mengaku anak ni??!! Tapi papa dan ayah tak benarkan...depa cakap cukuplah dengan dosa-dosa yang aku dah buat. Jangan sampai depa pun terpaksa tanggung dosa atas dosa-dosa yang aku dah buat. Aku terpaksa Kamarol.
Kamarol : jadi sekarang ni aku kena kahwin dengan hang untuk tutup malu keluarga hang?? Macam tu??
Hanim : tolong la Kamarol...aku pun tak mau benda ni jadi. Aku janji, lepas aku habis pantang lahirkan budak ni, hang boleh ceraikan aku..
Kamarol : kalau aku tak mau ceraikan???
Hanim : jangan jadi gila Kamarol...aku tau hang baik..tapi aku tak rasa kita ni serasi..tolong aku kali ni dan aku akan ingat jasa baik hang ni sampai bila-bila..
Kamarol : nak aku jumpa Borhan??
Hanim : jangan...aku tak mau keadaan jadi lagi teruk. Hang pun tau kan Borhan tu macam mana?? Hang tau kan family dia macam mana??? Kalau hang tak dapat tolong aku, tak apa la..nanti aku terangkan balik dengan papa dan ayah...aku dah tak tahu apa nak buat. Aku sanggup terima apa pun hukuman yang depa nak bagi kat aku. Masa sekarang ni otak aku macam dah tak dapat nak berfungsi. Apa yang terlintas, itu la yang aku cakap...
Kamarol : (terdiam...................) kalau macam tu, bila hang nak jumpa bonda aku??
Hanim : jumpa bonda hang?? Boleh tak kalau kita kahwin ni tanpa siapa-siapa pun yang tau kecuali hang, aku dan family aku??
Kamarol : boleh bagi masa untuk aku fikirkan dulu??
Hanim : kita tak ada masa Kamarol....papa dan abah dah tunggu kat dalam. Depa nk selesaikan malam ni jugak.....

Aku benci la bila masuk part-part serius ni....tapi biasa la..dalam kehidupan mana boleh sentiasa ketawa. Adakala kita menangis, adakala kita gumbira. Aku macam teruja dengan satu kenyataan dari seseorang...dia kata aku ni mcm ada ‘split personality’...kadang-kadang aku sangat serius, kadang-kadang aku sangat maskulin...err..maksud aku, kelakar. Aku ni kalau dah jadi romantis...KLCC pun aku buleh balut buat hadiah. Tapi kalau aku serius...kera dihutan disusukan, anak dirumah mati bersandaran la...
Aku tak suka sangat nak cerita part-part serius ni...(padahai malas nak taip). Kalau kalian jadi Kamarol, apa yang kalian akan buat? Abaikan la sedikit sifat ego. Anggap la yang Hanim adalah cinta mati kalian. Kalau yang pompuan takyah la anggap macam tu...kecuali kalian lesbian. Kalau lesbian pun, bukan buleh kahwin. Kamarol mungkin ada sebab kalau dia terima pelawaan Hanim tu. Tapi apa pun sebab dia, aku rasa Kamarol seorang yang baik kalau dia terima pelawaan Hanim tu....ok, sedikit bodoh. Tapi aku kenal Kamarol, aku tau apa yang dia buat bersebab. Mungkin dia seorang yang tak pandai sangat...tapi dia seorang rakan yang baik hati. Kamarol.....ini adalah untuk hang. J

BERSAMBUNG LAGI DI KEMUDIAN HARI...........

Lepas ni maybe aku akan lambat sikit sambung cerita ni...lambat tu tak da la sampai 3 tahun macam yang sebelum ni. Kawan aku dari bujang, sampai kawin, sampai dah ada anak...baru dapat baca sambungan cerita ni. Dengar cerita baru-baru ni nak kahwin lain. Tak baik punyeeee...kalau dah kahwin tu boleh-bolehnya biarlah satu dan kekal ke akhir hayat. Kawan-kawan, hangpa buat aku jadi risau nak kahwin la di usia-usia muda macam aku ni....17 kira muda lagi la kan?


*owh..maaf kalau cerita itu kadang-kadang ada naik dan turun...aku menaip dengan spontan. :) 

2 comments:

  1. lagu cinta kain puteh tu yg ku jalan seniri tu ka?tu kira ok dia suka cinta kain puteh.buat dia suka cinta tanpa kain..haruu.

    17?hang ternyata maseh muda weh.bulu baru nk blajaq tumbuh.tunggu 26 baru kawen..

    ReplyDelete
  2. ahchOng: umoq aku 27 nnt mesti aku dh ada anak 3 dah...kan?

    ReplyDelete